Ο Λόιντ δεν έχει υλοποιήσει ακόμη στην πράξη τη θεωρία του, αλλά ο ινδός ερευνητής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ Γιανούα Σιχ (Yanhua Shih) τον πρόλαβε: Εφτιαξε μια κάμερα η οποία εμπεριέχει μια σημειακή φωτεινή πηγή. Ενας διαχωριστής (splitter) αναλαμβάνει να βγάλει από την κάθε ακτίνα της πηγής δύο φωτόνια, ένα που κατευθύνεται προς το φωτογραφιζόμενο θέμα και ένα προς τον αισθητήρα της μηχανής. Οταν το πρώτο σκεδαστεί επάνω στο φωτογραφιζόμενο θέμα καταγράφεται από έναν ανιχνευτή φωτονίων. Αν ο αισθητήρας της κάμερας τύχει να καταγράψει την ίδια στιγμή το δεύτερο φωτόνιο της αρχικής ακτίνας τότε τα δύο αυτά φωτόνια είναι συνδεδεμένα και η ύπαρξή τους καταγράφεται στην επιφάνεια της φωτογραφίας. Αρκούν 1.000 τέτοια ζευγάρια φωτονίων για να σχηματιστεί η τελική εικόνα, η οποία αποδίδει την ύπαρξη αντικειμένων και λεπτομερειών που το ανθρώπινο μάτι ποτέ δεν θα εντόπιζε.
Είναι περιττό να υπογραμμίζουμε τη σημασία αυτής της ανακάλυψης για τη λήψη καθαρών δορυφορικών εικόνων ανεξαρτήτως συνθηκών, την ταυτοποίηση προσώπων από φωτογραφίες, όπως και... τη σύμπτωση το Μέριλαντ να είναι η έδρα της CIA. Για εμάς τους υπόλοιπους παραμένει η υπόσχεση ότι στο μέλλον θα μπορούμε να φωτογραφίζουμε την καλή μας ακόμη και όταν «δεν βλέπεται»!
Δημοσιεύτηκε στο Βήμα της Κυριακής. Δείτε όλο το άρθρο για την φωτογραφία από ΕΔΩ.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου