Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Τι διδάσκουμε και τι εξετάζουμε.

Τα τελευταία χρόνια, συνηθίζεται να κάνουμε μια σκληρή κριτική στα θέματα των εξετάσεων. Συνήθως η σκληρή κριτική γίνεται λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των θεμάτων. Μια κριτική εν θερμώ. Μια κριτική, συνήθως από φίλους, οι οποίοι παίρνουν το λόγο μια φορά το χρόνο, για να κρίνουν τα θέματα…
Φοβάμαι, ότι η θέση πολλών συναδέλφων, πάνω στα θέματα, διαμορφώνεται ΚΑΙ με κριτήριο, την απόδοση των μαθητών τους στα συγκεκριμένα θέματα. Αλλά επίσης η κριτική εστιάζεται και σε συγκεκριμένα ερωτήματα, τα οποία φαίνεται να έχουν το α ή το β πρόβλημα και αυτό είναι λογικό, αν και έχω την αίσθηση ότι με τον τρόπο αυτό βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος. Τώρα που ολοκληρώθηκε και η βαθμολόγηση και έχουν περάσει και κάποιες μέρες, μπορούμε να δούμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία νομίζω. Βέβαια, σκέφτηκα πολύ αν έπρεπε να το κάνω ή να δώσω μόνο μερικούς συνδέσμους. Συνδέσμους που οδηγούν σε τοποθετήσεις μου τα προηγούμενα χρόνια. Τοποθετήσεις, που μπορεί αν κάποιος ενδιαφέρεται, να διαβάσει κάνοντας κλικ: εδω-1, εδώ-2, εδώ-3εδώ-4,  εδώ-5, εδώ-6,
Αλλά τελικά αποφάσισα να γράψω μερικές σκέψεις που ενισχύθηκαν από τη βαθμολόγηση των γραπτών. Λίγα βέβαια γραπτά (75) και γι’ αυτό τα συμπεράσματα, μπορεί να μην αντέχουν σε αυστηρά επιστημονικά κριτήρια. Αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν απέχουν, τουλάχιστον πολύ, από την πραγματικότητα. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι θα υπερβεί το 70% το ποσοστό των γραπτών που βαθμολογήθηκε κάτω από τη βάση, αν και θα ήθελα να σταθούμε σε άλλα στοιχεία στην παρακάτω τοποθέτηση, πιο σημαντικά κατά την άποψή μου.
1) Τελικά πότε θα καταλάβουμε ότι το ΘΕΜΑ Α, δεν μπορεί να εξετάζεται με τον τρόπο που γίνεται μέχρι σήμερα;
Α) Δεν είναι δυνατόν να εξετάζεται σοβαρά μια γνώση, με ερωτήματα κλειστά, όπου χωρίς να μπορεί να δείξει ο μαθητής τι ξέρει και τι καταλαβαίνει, παίρνει ή όχι μόρια σε ερωτήσεις, που πολλές φορές επιδέχονται και δεύτερη ανάγνωση.
Β) Τα ποσοστά επιτυχίας κυμαίνονται μεταξύ 60-80% με το Α4 να υστερεί. Μήπως ήταν έτσι διατυπωμένο να μπερδέψει; Πάντως αυτό έγινε και δεν νομίζω ότι οφείλεται στο ότι οι μαθητές μας δεν ξέρανε ούτε τη σειρά στο φάσμα, ούτε τη σχέση μεταξύ μήκους κύματος και συχνότητας.
Γ) Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι οι μαθητές που θέλουν να πάρουν απλά απολυτήριο, έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν με ενδοσχολικές εξετάσεις. Δεν χρειάζεται να βάζουμε ερωτήματα, ώστε να δίνεται η δυνατότητα αντιγραφής και να μπορούν να συγκεντρώσουν, οι εντελώς άσχετοι και αδιάβαστοι, 30+ μόρια
Δ) Αν δεν μπορούμε να διδάξουμε και να μάθουμε στους μαθητές μας Φυσική, ας μην τους μάθουμε τουλάχιστον να γίνονται κλέφτες και κομπιναδόροι!!! Το θεωρώ εντελώς απαράδεχτο να γίνεται αποδεκτό ότι βάζουμε θέματα για να μπορέσουν να αντιγράψουν κάποιοι. Αν τελικά θα μπορούσε να έχει κάποια αξία το θέμα αυτό, θα ήταν να μπορούσαμε να στείλουμε ψυχολόγο, να εξετάσει κάποια παιδάκια, που έδειξαν απομονωμένα από την ομάδα, που λέγεται συμμαθητές και τάξη!!!!! Είναι τα παιδιά που δεν μπόρεσαν να αντιγράψουν… (ναι ξέρω, μπορεί να δείχνει και μια ηθική στάση, αλλά μου φαίνεται μάλλον μικρής πιθανότητας…)
Να σημειώσω εδώ ότι το 50%+ έδειξε ότι είχε έρθει εντελώς ανίκανο να γράψει κάτι που είχε διαβάσει και που γνώριζε (οι βαθμολογία τους κυμάνθηκε μέχρι το 30, ουσιαστικά με μόρια Α θέματος και επιλογής του σωστού στο θέμα Β). Έτσι τα ποσοστά που θα αναφερθούν παρακάτω, αναφέρονται στο υπόλοιπο 50%, οι οποίοι κουράστηκαν και φιλοδοξούσαν να γράψουν και σαν κλάσμα αυτού του ποσοστού πρέπει να τα δούμε
2) Στο ΘΕΜΑ Β, απαντήθηκε σε ποσοστά από 15-40% επί της ουσίας (δεν μιλάω για τα δύο μόρια που έκλεψε κάποιος). Καλύτερη απόδοση στο Β2, και χειρότερη στο Β1. Έγινε...
Διαβάστε τη συνέχεια σε pdf.